Nichi i Shuji (to przeznaczenie)

- Lepiej? - zapytał po chwili, odsuwając się na odpowiednią odległość. Miał nadzieję, że chociaż tym razem nie zacznie się rzucać na wszystkie strony i emocjonować się tak, że jej... mu się pogorszy. Jak w ogóle powinien się teraz do niego zwracać? Miał mętlik w głowie, pewnie nie mniejszy niż Shuji. Przeczesał włosy dłonią.
- Może najlepiej będzie, gdy pójdziemy spać... - mruknął niepewnie.

-Tak... Dziękuję.- odparła cicho. Nichi nie był zły. Chyba. W końcu pomagał. Ale czy bezinteresownie... Chyba tak?
-Chyba masz racje.- powiedziała już spokojniejszym głosem. Co prawda wciąż myślała o tym wszystkim. Ale rozmowa z Marukoto i tak niczego nie wniesie. Dzisiejszej nocy pewnie długo nie pośpi... To wszystko było takie niepokojące! No i działo się w jednym momencie. To za dużo jak dla niej.

Po tych słowach pokiwał głową i ułożył się na skraju łóżka, przykrywając skrawkiem kołdry. Mogło być gorzej... Ale też nie było najlepiej. Jednak wolał to niż męczące poczucie winy, że śpi obok nieuświadomionej kobiety. To prawie tak jak przespać się z pijaną, też niczego nie świadomą! Zamknął oczy, próbując pozbyć się nieprzyjemnych wizji i zasnąć... Zasnął. Po długim czasie.